Ik ben vanuit mijn musical opleiding zo gewend om zang en dans te gaan zien als werk, presteren en performen, dat het soms onmogelijk is om te kunnen voelen dat het ook ontspanning kan zijn, dat ik er plezier uit kan halen, er mee kan verbinden, dat het een uitlaat klep kan zijn en daarmee de magie van bewegen, van in je lichaam komen, van het zacht durven maken en je lichaam laten leiden, compleet misloop.

​

Deze avond was voor mij. Ik werd uitgenodigd om dans op een andere manier te mogen gaan ervaren. Niet op een toneel, niet voor een publiek, maar voor mezelf. ‘Je mag gaan spelen met jouw eigen manier van performen en ook jouw eigen musical artiest daarin te herontdekken’. Zei ze tegen me. ‘Neem de zachtheid mee en voel hoeveel je dat gaat opleveren. Bij jezelf en bij anderen.’

​

Het was alsof er met deze woorden in 1 seconde een knop werd omgezet en er een totaal andere laag tevoorschijn kwam. Ik voelde me weer Anne de actrice, de danseres, de zangeres, de presentatrice en de performer, maar zonder de hardheid en de druk die er in mijn opleiding altijd als laag omheen had gezeten.
Alsof het niet meer 2 losse Anne’s waren, die afzonderlijk van elkaar werden ingezet. In die seconde leken ze te versmelten en dat niet alleen, ze versterkten elkaar in kracht, in vrouwelijkheid, in intuïtie, in helderheid en in zachtheid.

​

Iedereen kan bewegen, iedereen kan dansen en iedereen kan ervaren wat er ontstaat als je loslaat van hoe je het altijd doet. En toelaat wat er is en wat er dan voor een magie ontstaat.

​

Liefs Anne